De stichting Middeleeuwse Monastieke Teksten en Cultuur beoogt wetenschappelijk verantwoorde Nederlandse vertalingen van monastieke bronteksten uit de middeleeuwen uit te geven en te promoten. Deze teksten bieden ervaringsgerichte theologie en spiritualiteit vanuit een christelijk-monastieke context. Ze reflecteren de voortdurende gerichtheid op God in oefening en dankzegging, de wezenlijke inhoud van het christelijk monastieke leven en de levenshouding die contemplatie en mystieke ervaring mogelijk maakt. De middeleeuwse bronteksten worden vertaald en via inleiding en notenapparaat toegelicht in een aantrekkelijk en helder Nederlands.
De reeks Middeleeuwse Monastieke Teksten komt tot stand door een samenwerking van Uitgeverij Damon. Voor meer informatie en bestellingen, zie de website van de uitgever: https://www.damon.nl/serie/middeleeuwse-monastieke-teksten
De reeks is opgericht door Krijn Pansters en Guerric Aerden ocso.
De bestuursleden van de stichting MMTC zijn Wim Verbaal (voorzitter); Klazina Staat (secretaris), Stefaan Neirynck (penningmeester), Jeroen De Gussem, zr. Lutgardis de Jonghe ocso, zr. Guerric Kochx ocso en Tim Noens. De stichting is gevestigd te Valkenswaard (NL).
Zie verder ook:
https://www.damon.nl/boeken/series/middeleeuwse-monastieke-teksten
https://kloostermagazine.nl
http://dekovel.org
https://www.osb.org
https://www.ocist.org
https://www.ocso.org
http://www.chartreux.org
De kunst der kunsten is de kunst van de liefde. Onze natuur en God, de Schepper van de natuur, hebben het onderricht in die kunst niet aan anderen willen toevertrouwen. Want de liefde werd door de Schepper in de natuur ingebakken, tenminste als haar natuurlijke edele afkomst niet door sommige overspelige neigingen wordt bedorven. De liefde – dat is mijn overtuiging – is zelf leermeesteres, althans voor haar gewillige leerlingen die zich door God laten leren. Want de liefde is een kracht die de ziel door een soort natuurlijk gewicht naar haar eigen plaats en doel brengt. Elk schepsel, of het nu zuiver spiritueel is of eerder lichamelijk, neigt van nature naar een vaste plaats en heeft een zekere natuurlijke zwaartekracht die het naar die plaats toedrijft. Want Augustinus, die een echte filosoof was, zegt terecht dat onze zwaartekracht ons niet altijd naar beneden haalt. Het vuur gaat spontaan naar boven en het water vloeit naar beneden; daarvan bestaan nog vele andere voorbeelden. In de mens vindt men dezelfde twee neigingen: zijn geest trekt hem opwaarts en zijn lichaam neerwaarts. Elk van beide zoekt zijn eigen plaats en zijn eigen bestemming.
Willem van Saint-Thierry, Edele natuur van de liefde (Geloofsgeheim, p. 125-126).
